Kolejne prawie trzy tygodnie za nami, podczas których dzieci:

1) świętowały Międzynarodowy Dzień Pluszowego Misia. Nasi milusińscy mieli okazję uczestniczyć w zabawach misiowych. Wysłuchały także opowieści o ustanowieniu tego święta. Dzieci brały udział w konkursach jedzenia miodu, malowania misia, wiedzy o Kubusiu Puchatku i przyjaciołach, muzycznym („Jaka to bajka”),
2) obejrzały przedstawienie teatru lalkowego „O rybaku i złotej rybce”,
3) zostały poddane diagnozie logopedycznej przez panią surdologopedę,
4) wzięły udział w zabawie andrzejkowej. Miały możliwość bawić się tak, jak to w dawnych czasach bywało. Dziewczynki i chłopcy pragnęli odgadnąć przyszłość, poznać imię przeznaczonej, bliskiej osoby, wykonywany zawód oraz przestrogi, ukryte w niepozornych znakach. Wszystko po to, aby dobrze bawić się przed okresem adwentu. Panie zamieniły się w wiedźmy, niegroźne czarownice, Cyganki czy wróżki, by wróżyć dzieciom szczęśliwą przyszłość,
5) przez cały tydzień przygotowywały własnoręcznie wykonane prezenty dla dzieci z hospicjum,
6) obchodziły w nietypowy sposób Mikołajki. Tym razem to dzieci stały się Mikołajami. Punktem kulminacyjnym było wspólne zapakowanie paczki, która została wysłana do hospicjum dziecięcego.
Dzieci mogą być z siebie dumne – dokonały naprawdę czegoś wielkiego. Same uzbierały pieniądze, same zakupiły i wykonały prezenty i same je zapakowały. Mogły poczuć, że czasami większą radość przynosi nam dawanie niż branie,
7) świętowały kolejne urodziny – Błażej skończył 4 latka,
8) wzięły udział w wycieczce do fabryki bombek. Dzieci miały okazje przyjrzeć się, w jaki sposób wykonywane są bombki świąteczne. Pod wpływem ciepła, na oczach dzieci szkło nabierało plastyczności, dzięki czemu można było nadać mu kształt. Na stanowisku drugim do bombek wlewany był specjalny płyn (azotan srebra), barwiący bombki na srebrno. Dalej następowało lakierowanie i na końcu ręczne dekorowanie. Na zakończenie każdy otrzymał własną bombkę z imieniem,
9) podczas zajęć dodatkowych:
– poruszony został temat „Nie szata zdobi człowieka, ale o nim świadczy”. Dzieci próbowały wyjaśnić znaczenie tego powiedzenia. Wspólnie definiowaliśmy określenia „strój wizytowy, dzienny, sportowy, wieczorowy”,
– miały okazje, by nauczyć się rozpoznawać z mimiki, gestów różne emocje (pozytywne i negatywne). A wszystko to podczas zabawy w „emocjonalne kalambury” – dzieci pokazywały wylosowaną „emocję”, a zadaniem grupy było odgadnięcie, co wyraża całym sobą prezentujący. Rozmawialiśmy też o tym, że przeżywane emocje nie podlegają ocenie. Po prostu pojawiają się i są. Trzeba tylko przeżyć je tak, żeby nie urazić innych. Dzieci uczyły się też mówić o swoich emocjach (metoda zdań niedokończonych),
– ćwiczyły role i kolędy w związku z przygotowywaną inscenizacją bajki na wigilie szkolną,
– ćwiczyły kroki kolejnych tańców (taniec towarzyski) czy układów (zumba),
10) sześciolataki uczyły się kreślić literki pisząc w mące, kaszy, lepiąc kształt liter z masy solnej czy kreśląc literki i cyfry na plastelinie, układały je z włóczki.Co nas czeka w nadchodzącym czasie?:
1) spotkanie opłatkowe, które odbędzie się 18 grudnia o godz. 16.30. Poprzedzi je występ klasy pierwszej i startowej oraz wspólne śpiewanie kolęd (każda grupa i klasa przygotowuje kolędę lub pastorałkę). Następnie spotkamy się przy stołach wigilijnych w swoich salach. Dzieci otrzymają oczywiście drobne upominki. Serdecznie Państwa zapraszamy!
2) kolejny koncert muzyków filharmonii (19 grudnia, godz. 13.30). Tytuł spotkania z muzyką to „Oj dana dana, muzyko kochana!”. Dzieci wysłuchają opowieści o tym, jak lubuski kozioł, skrzypce i mały klarnet szukały zimy – zimą, a wiosny – wiosną. Ludowe tradycje i stroje Ziemi Lubuskiej przedstawi Kapela koźlarska Kotkowiacy.
3) urodziny Kuby (klasa I) i Jasia (3-latki),
4) wyczekiwanie na święta i wyglądanie śniegu za oknem .